فروش مجدد طلا ساخته شده افت قیمتی سنگینی دارد. در دهه ٨٠ ایران برای مدت ده سال ، دومین کشور دنیا از منظر بالا بودن نرخ تورم و در سال ١٣٩١ ایران اولین کشور دنیا از نظر میزان نرخ تورم بود.
تورم بالای دهه هشتاد و به خصوص تورم بالای سال ٩١ ، افت قیمت خرید طلای ساخته شده را جبران می کرد. خرید طلای ساخته شده در دهه هشتاد گونه ای پس انداز جذاب تلقی می شد.
تورم سنگین دهه ٨٠ خرید طلای ساخته شده را نه تنها جبران ، بلکه مازاد قابل ملاحظه ای نیز ایجاد می کرد اما طی سه سال آینده اینگونه نخواهد بود.
تورم طی سه سال آینده ، زیان ناشی از فروش طلای ساخته شده را جبران نخواهد کرد ، خریدار طلا منبعد نباید انتظار داشته باشد خریدی فاقد توجیه اقتصادی انجام دهد و بعد از محل تورم ، نه تنها زیان جبران شود بلکه انتفاع قابل ملاحظه ای نیز ایجاد شود.
از این به بعد خرید طلای ساخته شده گونه ای خودکشی اقتصادی است؛
خرید طلای ساخته شده بوسیله زوج های جوان آن هم در ابتدای زندگی ، سنت ناپسندی است که از همان ابتدا اقتصاد خانواده را در مسیر نادرست قرار می دهد؛
زوج جوانی که فاقد مسکن است باید مناسک ازدواج را به خواندن خطبه عقد محدود کند و صرفه جوئی ایجاد شده را برای رهن واحد مسکونی تخصیص دهد؛
سکه اکنون به قیمت طلا حدود پنج درصد حباب دارد
، اگر نرخ بهره برای مدت بیش از سه سال ، بیش از ده درصد از نرخ تورم بالاتر باشد ، حباب های قیمتی می ترکد ، اکنون چهارمین سالی است که نرخ بهره بیش از ده درصد از نرخ تورم بالاتر است این اختلاف به سقوط همه حباب ها از جمله حباب نرخ سکه می انجامد.
منابع ناشی از هدیه به زوج های جوان با سکه ای که پنج درصد حباب دارد و خریدن طلا و جواهراتی که بلافاصله ۵٠ درصد افت قیمت دارد باید صرف رهن واحد مسکونی زوج های جوانی شود که فاقد مسکن اند.
اقتصاد هیچ اشتباهی را نخواهد بخشید ، در دهه قبل اشتباهات زوج های جوان در خرید های مرتبط با مناسک ازدواج . با تورم بخشیده می شد و در دهه پیش رو ، زوج های جوان با کار کردن خویش باید هزینه اشتباهات خود را پرداخت کنند ، اطرافیانی که زوج های جوان را غرق توصیه های اقتصادی غلط می کنند این را نیک به خاطر داشته باشند.
تقریبا زوج های جوان حقوق یک سال اول زندگی خود را صرف جبران زیان خرید های نامناسب خود می کنند و البته این انتخاب آنهاست.
محمد حسین ادیب
